โคลวิน เป็นที่รู้จักจากผ้าปิดตาที่ละเมิดลิขสิทธิ์ของเธอ และการรายงานอย่างไม่เกรงกลัวจากเขตสงครามในซีเรีย ติมอร์ตะวันออก ลิเบีย โคโซโว เชชเนีย อิหร่าน อิรัก และศรีลังกา เป็นชาวอเมริกันจากลองไอส์แลนด์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากสิ่งที่เธอเห็น อย่างใดแม้หลังจากการสูญเสียตาในศรีลังกาและ PTSD ที่รุนแรงซึ่งนำไปสู่การรักษาในโรงพยาบาลก็ไม่สามารถอยู่ห่าง ๆ ได้ หลายชั่วโมงหลังจากรายงานล่าสุดของเธอจากซีเรียเกี่ยวกับ CNN ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าบาชาร์ อัสซาดกำลังวางระเบิดพลเรือนผู้บริสุทธิ์ ไม่ใช่ตามที่เขาอ้างว่าเป็นแก๊งก่อการร้าย โคลวินถูกสังหารที่นั่น เธอไม่มีความอดทนสำหรับทหารอเมริกันที่มีคลิปบอร์ดอธิบายกฎสำหรับการฝังเพื่อรับการสนับสนุนและการป้องกันทางทหาร แทนที่จะปลอดภัยจากการฝัง โคลวินกลับไปยังสถานที่ที่อันตรายที่สุดเพราะเธอต้องการเล่าเรื่องหรือเล่าเรื่องแทน เธอต้องการให้โลกรู้ว่าคนธรรมดาได้รับผลกระทบจากการตัดสินใจของผู้มีอำนาจอย่างไร ไม่ใช่แค่รายละเอียดการเคลื่อนไหวของกองทหารและการซ้อมรบทางการทูตเท่านั้น ตามที่ เดอะเทเลกราฟ เขียนไว้ในข่าวมรณกรรมของเธอ ความพิเศษของเธอคือ “แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งที่ซับซ้อนอย่างน่ากลัวด้วยการค้นหาเรื่องราวส่วนตัวที่น่าทึ่งที่สุดในใจ ดูการ์ตูน มีครั้งหนึ่งที่ นักข่าวสงครามSunday Times ของลอนดอน มารี โคลวิน ( โรซามันด์ ไพค์ ) กำลังตอบคำถามไม่ใช่ถามพวกเขา ในการให้สัมภาษณ์ในวงเล็บ “A Private War” นักข่าวที่สัมภาษณ์ผู้นำกบฏและผู้ปกครองเผด็จการถูกถามว่าเธอต้องการให้นักข่าวในอนาคตรู้อะไรเกี่ยวกับเธอและงานของเธอ เธอตอบว่า “ฉันใส่ใจมากพอที่จะไปสถานที่เหล่านี้และเขียนในลักษณะที่ทำให้คนอื่นสนใจ” ผู้กำกับสารคดีMatthew Heineman (“ Cartel Land ,” “ City of Ghosts ”) ได้สร้างภาพยนตร์เล่าเรื่องเรื่องแรกของเขาเกี่ยวกับนักข่าวและนักสารคดีที่ครอบคลุมสถานที่ที่โหดร้ายและน่ากลัวที่สุดในโลกสำหรับผู้อ่านที่จะมองดูเรื่องราวของเธอในช่วงเช้า แยมผิวส้มและขนมปังปิ้งเรื่องราวส่วนตัวอันน่าทึ่งของโคลวินเองได้รับการบอกเล่าอย่างน่าดึงดูดใจ ส่วนใหญ่เป็นเพราะการแสดงที่มีพลังของไพค์ ซึ่งแสดงให้เราเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กล้าหาญพอที่จะเสี่ยงชีวิตของเธอสำหรับเรื่องราวในแต่ละวัน แต่ยังเปราะบางพอที่จะทำให้เรื่องราวน่าสนใจ การรวมกันนั้นได้รับผลกระทบอย่างมาก เธอใช้เซ็กส์และการดื่มเหล้าเพื่อทำให้ความรู้สึกของเธอชาแต่พวกเขาก็ไม่สามารถหยุดฝันร้ายได้ “คุณจะไม่ไปไหนถ้าคุณยอมรับความกลัว” เธอกล่าว แต่เธอยอมรับว่าหลังจากอันตรายสิ้นสุดลง เธอรู้สึกถึงมัน เป็นเรื่องเหนือจริงที่ได้เห็นเธอกลับมาที่ลอนดอนในงานกาล่าสุดหรู คว้ารางวัลวารสารศาสตร์อีกรางวัลระหว่างการเดินทางไปยังเขตสงคราม ซึ่งเธอต้องรักษาระยะห่างที่เพียงพอจากการสังหารรอบๆ ตัวเธอเพื่อเขียนเรื่องนี้ – และอย่าได้เป็นส่วนหนึ่งของ …
รีวิวเรื่อง A Private War Read More »
